အဓိကကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ကာ႐ိုက္တာ ပီျပင္ေအာင္ ရယ္ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ ကိုယ့္တာဝန္ ကိုပဲ စိတ္ထဲမွာ ထားတယ္။ ဆုဆို တာက ႐ံုတင္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ သတ္ မွတ္ၿပီး ေပးတာဆိုေတာ့ ဒီအတြက္ ႀကိဳးစားတာ မရွိဘူး။ ေပးရင္ ယူမယ္။ မေပးရင္ မယူဘူးေပါ့။ ကြ်န္မက ႏွင္းဆီပါေမာင္ မ႐ိုက္ျဖစ္ေတာ့တဲ့ အတြက္ ဘယ္လို ခံစားရလဲ ဆိုေတာ့ ေထြေထြ ထူးထူး ေျပာစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ အခန္႔မသင့္ ျဖစ္တာလို႔ပဲ သေဘာ ထားပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့။
ဒီဇာတ္ကား အေပၚမွာ ကိုယ္က စိတ္ႏွစ္ထားၿပီး လက္လႊတ္ လိုက္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့။ ဒါကလည္း ကံပဲေပါ့။ ကိုယ္က ဒီဇာတ္ကားနဲ႔ မထိုက္တန လို႔ေပါ့။ ကိုယ္ဆံုးျဖတ္ ျပီးထားတဲ့ အေပၚမွာေတာ့ ေနာင္တ မရပါဘူး။ ကိုဝိုင္းနဲ႔ သက္မြန္က ကံစပ္ပါတယ္။ ကားတိုင္းလို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ ကားတိုင္း ေပါက္ခဲ့တယ္။
သူကလည္း အလုပ္ကို ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သလို ကိုယ္ လည္း ေလးစားရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ပါ။ ဒါေပမဲ့ အႏုပညာမွာ သူ႔ခံယူ ခ်က္နဲ႔ သူရွိတယ္။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထား ရွိတယ္။ ကိုယ္မလုပ္ ႏိုင္ဘဲ စိတ္မပါဘဲ လုပ္ရင္ ပီျပင္မွာ မဟုတ္္ဘူး။ သူလိုခ်င္တဲ့ ပံုစံကို ကိုယ့္ဆီကရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
အဲဒါ ထက္ စာရင္ မ႐ိုက္တာ ပိုေကာင္းပါ တယ္။ သက္မြန္ရဲ႕ ေခတ္ဆိုၿပီး စိတ္ထဲမွာ မရွိဘူး။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ ၾကားတာကိုလည္း မက္ေမာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အႏုပညာကို ခ်စ္တယ္။ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္တယ္။ က်န္တာ ကေတာ့ သူ႔ဟာနဲ႔သူ အက်ိဳးသက္ ေရာက္မႈေပါ့။ အဲဒီ အေပၚမွာ သက္မြန္ မသာယာ ပါဘူး။
8 Days
