တနဂၤေႏြ
႐ံုးပိတ္ရက္တုိင္း မိသားစုႏွင့္အတူ ႐ုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယုိ ၾကည့္ျခင္းျဖင့္
အနားယူ အပန္း ေျဖေလ့ ရွိပါသည္။ အဘြားက ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားကို
မနားတမ္း ၾကည့္၏။ အေမ ကေတာ့
အိႏိၵယ ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားကို မနားတမ္း ၾကည့္၏။ ဇနီးျဖစ္သူ ကမူ တ႐ုတ္ ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားကို အားေပးသူ ျဖစ္သည္။သမီး ႏွစ္ေယာက္က အႀကိဳက္ခ်င္း တူသည္ ေျပာရမလား။ ျမန္မာ ဇာတ္ကား မ်ားကို ႏွစ္သက္ ၾကသည္။ အေဖႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ပံုေသ မရွိဘဲ ႀကံဳရာ ၾကည့္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေဘာလံုးပြဲေန႔ ဆုိလွ်င္ေတာ့ ဇာတ္လမ္း မ်ားကို မၾကည့္ျဖစ္ ၾကေပ။
သေဘာ တူညီမႈ တစ္ခု ထားရသည္။ တနဂၤေႏြ ေန႔တုိင္း ႐ုုပ္ျမင္ သံၾကားမွ လာေသာ ႐ုပ္ရွင္ ကိုပဲ ၾကည့္ရမည္။ ႐ုပ္ရွင္ မလာမီႏွင့္ လာၿပီး ေနာက္ပုိင္း ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားကိုမူ အလွည့္က် ၾကည့္ႏုိင္သည္။
ထုိေန႔က ႐ုပ္ျမင္ သံၾကားမွ ထုတ္ လႊင့္ေသာ တနဂၤေႏြ ႐ုပ္ရွင္သည္ မွတ္မွတ္ရရ ''ဘယ္ရပ္ ဌာေန'' ဟူေသာ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ အဘြားက ပါဝါ မ်က္မွန္ ထူထူ ႀကီးကို အားျပဳရင္း ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ ၾကည့္ေန၏။ အေမ ကေတာ့ သူတုိ႔ ေခတ္က မင္းသမီးႀကီးမ်ား ပါေန၍ မ်က္ေတာင္ပင္ ခတ္ပါေလစဟု ၾကည့္ရင္း ေတြးမိသည္။ ဇနီးသည္ ကလည္း ငယ္ငယ္က အသည္းစြဲ ႀကိဳက္ခဲ့ရေသာ မင္းသမီးႀကီး မ်ားကို ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္ရင္း ၾကည့္ေနသည္။ သမီး ႏွစ္ေယာက္ ကလည္း သူတို႔ အခ်စ္ေတာ္ မင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ား ျဖစ္ေန၍ ေပ်ာ္ရႊင္ မဆံုး ျဖစ္ေနၾကသည္။ အေဖႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ မင္းသား၊ မင္းသမီး အစြဲမရွိဘဲ ဇာတ္လမ္း၏ အႏွစ္ သာရ ကိုပဲ ၾကည့္တတ္ ၾက၏။
႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး ျဖစ္၍ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေရြးခ်ယ္မႈ အပိုင္း မွာေရာ ဇာတ္လမ္း တည္ေဆာက္မႈ အပိုင္းပါ ေကာင္းမြန္မႈ ရွိပါသည္။ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝေသာ လူကံုထံ အိမ္ႀကီး၌ အိမ္ေဖာ္ လုပ္ရေသာ အမ်ဳိး သမီးႀကီးက သူ႔ကို စြန္႔ပစ္ ခုိင္းေသာ ကေလး ငယ္အား မစြန္႔ပစ္ဘဲ တိတ္တိတ္ ေမြးစား ထားရာမွ သားအမိ အရင္းကဲ့သို႔ သံေယာဇဥ္ဖြဲ႕ ေမတၱာ ရွိၾကပံုကို ဇာတ္လမ္းဆင္ ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဇာတ္လမ္းထဲမွ ပညာယူ စရာမ်ားကို သမီး ႏွစ္ေယာက္အား ေျပာျပ ေနမိသည္။သား သမီးႏွင့္ မိဘ ေမတၱာဘြဲ႕ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္၍ ၾကည့္ရတာ တန္ဖုိုး ရွိလွပါသည္။ အဘြားက ေျမးမေလး ႏွစ္ေယာက္အား ဇာတ္ကား ထဲမွ အတုယူ ဖြယ္ရာ မ်ားကို ေျပာျပ ေနပါသည္။ ဇာတ္လမ္းကို ပညာ ယူရသလုိ သ႐ုပ္ေဆာင္ မ်ား၏ ဝတ္စား ဆင္ယင္မႈ ပံုစံမ်ား ကလည္း ေခတ္စနစ္ကို မီးေမာင္း ထိုးလ်က္ ရွိပါသည္။ေဒၚေဆြဇင္ထုိက္၊ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခုိင္၊ ေဒၚစန္းစန္းေအး တုိ႔၏ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီး ပီသစြာ ဝတ္စား ဆင္ယင္ပံု မ်ားကို သမီး ႏွစ္ေယာက္အား အတု ယူစရာ အျဖစ္ ေျပာျပ ေနမိသည္။ အဓိက ဇာတ္ေဆာင္ မင္းသမီး မုိ႔မို႔ျမင့္ေအာင္၏ ဝတ္စား ဆင္ယင္ပံု မ်ားကိုလည္း သမီးတို႔က ခ်ီးမြမ္း ႏွစ္ၿခိဳက္ ၾကသည္။ ထို႔ အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ေက်နပ္ ပီတိ ျဖစ္ရသည္။ ပညာေပးေသာ ဤ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး လႊင့္ေပးျခင္း ကိုလည္း ဝမ္းေျမာက္ မိသည္။
႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး ၿပီးေသာအခါ ခဏ နားၾကသည္။ အဘြားႏွင့္ အေမ တုိ႔လည္း အိပ္ခန္းမ်ား ဆီသို႔ ဝင္သြား ၾကသည္။ ဇနီးသည္က ညေနစာ အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ျပင္ဆင္သည္။ အေဖက စာၾကည့္စားပြဲမွာ ထုိင္လုိက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အိပ္ယာထဲ၌ ခဏလွဲၿပီး စာအုပ္ဖတ္ရန္ ဧည့္ခန္းထဲမွ ထလာခဲ့သည္။သမီး ႏွစ္ေယာက္က ထုိင္ၿမဲ ထုိင္ေန၍ ေမးလုိက္ရာ အသစ္ ထြက္ေသာ သီခ်င္းေခြ ဖြင့္ၾကည့္ ရန္ဟု အေၾကာင္း ျပကာ က်န္ခဲ့ ၾက၏။
နာရီဝက္ခန္႔ ၾကာသြားေသာ အခါ မ်က္စိ ေညာင္း၍ စာအုပ္ကို ခဏ ပိတ္လုိက္သည္။ ဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္း သံက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚ ေန၍ အသံတုိးခုိင္းရန္ သမီးတို႔ အနီးသို႔ ေလွ်ာက္ လာစဥ္ သမီးႏွစ္ ေယာက္က သီခ်င္း စာသား မ်ားကိုေအာ္ၿပီး လုိက္ဆို ေနၾကသည္။ သူတုိ႔ ေနာက္တြင္ အေဖ တစ္ေယာက္လံုး ေရာက္ေနတာ ကုိပင္ သတိ မထားမိ ၾကေပ။
တီဗီြ ဖန္သားျပင္ကို အမွတ္ တမဲ့ ၾကည့္လုိက္သည္။ ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ရင္း သီခ်င္းသံကို ဂ႐ုစုိက္ နားေထာင္ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျမန္မာလို ဆုိေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရ၏။ ကြၽန္ေတာ္ အေတာ္ တုန္လႈပ္ သြားသည္။ သီခ်င္းကို သ႐ုပ္ ေဖာ္ေနေသာ ဇာတ္ဝင္ခန္း မ်ားမွာ အရြယ္ မေရာက္ေသးေသာ သမီး ႏွစ္ေယာက္ လံုးဝ မၾကည့္ သင့္ေသာ အျပဳ အမူမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ သမီးမ်ား အတြက္ အရမ္း စိုးရိမ္ သြားၿပီး ႐ုတ္တရက္ ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္ေငါက္ လုိက္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ဆီမွ ေအာ္ေငါက္သံ ၾကားလုိက္ ရ၍ သမီးႏွစ္ ေယာက္လံုး ထိတ္လန္႔ စြာျဖင့္ အိပ္ခန္း ထဲသို႔ ေျပးဝင္ သြားၾကသည္။
တီဗီြ ဖန္သား ျပင္မွ ဇာတ္ဝင္ခန္းကို PAUSE လုပ္လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဇနီးသည္အား လွမ္းေခၚရာ အေျပး ထြက္လာသည္။ ေမးေငါ့ ျပလုိက္ရာ တီဗီြ ဖန္သား ျပင္ကို ၾကည့္လုိက္စဥ္ ဇနီး သည္လည္း ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာ လႊဲသြားသည္။
ေအာက္စက္ ထဲမွ အေခြကို ထုတ္ကာ အမိႈက္ပံုး ထဲသို႔ ထည့္လုိက္သည္။ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ တီးတုိး တုိင္ပင္ ၾကရသည္။ ေနာင္ဆုိလွ်င္ သမီးတို႔ ဝယ္လာေသာ သီခ်င္းေခြ၊ ဇာတ္လမ္းေခြ မ်ားကို စစ္ေဆး ရပါ ေတာ့မည္။ ကြၽန္ေတာ့္ သမီး ေလးေတြမွာ ကိုးတန္း ေက်ာင္းသူ ေလးမ်ားသာ ရွိပါေသးသည္။ အတုယူ မွားၿပီး ပညာေရးကို စိတ္ မဝင္ စားဘဲ ခ်စ္ေရး ခ်စ္ရာ ကိစၥ၊ အိမ္ေထာင္ ျပဳခ်င္ေသာ စိတ္မ်ား ဝင္လာ ပါက ရင္က်ဳိး ရပါ လိမ့္မည္။
ဇနီးသည္၏ ေျပာစကား အရ ျမန္မာ ဗီဒီယုိ ဇာတ္ကား တစ္ကားကို ၾကည့္ေနစဥ္ မဟုတ္ မဟတ္ အခန္းမ်ား ပါလာ၍ ဆက္ မၾကည့္ရဲ ေတာ့ဘဲ လႊင့္ပစ္ လုိက္ရေၾကာင္း သိရသည္။ ယေန႔မွ စၿပီး တစ္အိမ္သား လံုးကို သတိေပး ထားရ ပါသည္။ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ့္ဓေလ့ စ႐ုိက္ႏွင့္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ ျမန္မာ ဇာတ္ကား မ်ားကုိ မဝယ္မိ၊ မၾကည့္မိရန္ ဂ႐ုစုိက္ ရပါ ေတာ့မည္။ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်း မႈကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိး တတ္ေသာ ႏုိင္ငံသား တစ္ဦး အေနနဲ႔ ယေန႔ေခတ္ အျမင္ မတင့္တယ္ေသာ ဇာတ္ဝင္ခန္း မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္းေလး တစ္ခုေလာက္ ေမးခြင့္ ရလွ်င္ ေမးခ်င္ ပါသည္။
႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ဗီဒီယုိကို တစိုက္ မတ္မတ္ အားေပး ေနၾကေသာ ၾကည့္႐ႈသူ ပရိသတ္ မ်ားက အႏု ပညာသည္မ်ား ဆီကေန ပညာ ယူရ မွာလား... ေဝးေဝးက ေရွာင္ရ မွာလား ဆုိတဲ့ ေမး ခြန္း ေလးပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ။
၀မ္းထက္မိုး(ဇိန္႔-ေအာင္လံ)
ျမ၀တီ
အိႏိၵယ ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားကို မနားတမ္း ၾကည့္၏။ ဇနီးျဖစ္သူ ကမူ တ႐ုတ္ ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားကို အားေပးသူ ျဖစ္သည္။သမီး ႏွစ္ေယာက္က အႀကိဳက္ခ်င္း တူသည္ ေျပာရမလား။ ျမန္မာ ဇာတ္ကား မ်ားကို ႏွစ္သက္ ၾကသည္။ အေဖႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ပံုေသ မရွိဘဲ ႀကံဳရာ ၾကည့္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေဘာလံုးပြဲေန႔ ဆုိလွ်င္ေတာ့ ဇာတ္လမ္း မ်ားကို မၾကည့္ျဖစ္ ၾကေပ။
သေဘာ တူညီမႈ တစ္ခု ထားရသည္။ တနဂၤေႏြ ေန႔တုိင္း ႐ုုပ္ျမင္ သံၾကားမွ လာေသာ ႐ုပ္ရွင္ ကိုပဲ ၾကည့္ရမည္။ ႐ုပ္ရွင္ မလာမီႏွင့္ လာၿပီး ေနာက္ပုိင္း ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားကိုမူ အလွည့္က် ၾကည့္ႏုိင္သည္။
ထုိေန႔က ႐ုပ္ျမင္ သံၾကားမွ ထုတ္ လႊင့္ေသာ တနဂၤေႏြ ႐ုပ္ရွင္သည္ မွတ္မွတ္ရရ ''ဘယ္ရပ္ ဌာေန'' ဟူေသာ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ အဘြားက ပါဝါ မ်က္မွန္ ထူထူ ႀကီးကို အားျပဳရင္း ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ ၾကည့္ေန၏။ အေမ ကေတာ့ သူတုိ႔ ေခတ္က မင္းသမီးႀကီးမ်ား ပါေန၍ မ်က္ေတာင္ပင္ ခတ္ပါေလစဟု ၾကည့္ရင္း ေတြးမိသည္။ ဇနီးသည္ ကလည္း ငယ္ငယ္က အသည္းစြဲ ႀကိဳက္ခဲ့ရေသာ မင္းသမီးႀကီး မ်ားကို ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္ရင္း ၾကည့္ေနသည္။ သမီး ႏွစ္ေယာက္ ကလည္း သူတို႔ အခ်စ္ေတာ္ မင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ား ျဖစ္ေန၍ ေပ်ာ္ရႊင္ မဆံုး ျဖစ္ေနၾကသည္။ အေဖႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ မင္းသား၊ မင္းသမီး အစြဲမရွိဘဲ ဇာတ္လမ္း၏ အႏွစ္ သာရ ကိုပဲ ၾကည့္တတ္ ၾက၏။
႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး ျဖစ္၍ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေရြးခ်ယ္မႈ အပိုင္း မွာေရာ ဇာတ္လမ္း တည္ေဆာက္မႈ အပိုင္းပါ ေကာင္းမြန္မႈ ရွိပါသည္။ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝေသာ လူကံုထံ အိမ္ႀကီး၌ အိမ္ေဖာ္ လုပ္ရေသာ အမ်ဳိး သမီးႀကီးက သူ႔ကို စြန္႔ပစ္ ခုိင္းေသာ ကေလး ငယ္အား မစြန္႔ပစ္ဘဲ တိတ္တိတ္ ေမြးစား ထားရာမွ သားအမိ အရင္းကဲ့သို႔ သံေယာဇဥ္ဖြဲ႕ ေမတၱာ ရွိၾကပံုကို ဇာတ္လမ္းဆင္ ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဇာတ္လမ္းထဲမွ ပညာယူ စရာမ်ားကို သမီး ႏွစ္ေယာက္အား ေျပာျပ ေနမိသည္။သား သမီးႏွင့္ မိဘ ေမတၱာဘြဲ႕ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္၍ ၾကည့္ရတာ တန္ဖုိုး ရွိလွပါသည္။ အဘြားက ေျမးမေလး ႏွစ္ေယာက္အား ဇာတ္ကား ထဲမွ အတုယူ ဖြယ္ရာ မ်ားကို ေျပာျပ ေနပါသည္။ ဇာတ္လမ္းကို ပညာ ယူရသလုိ သ႐ုပ္ေဆာင္ မ်ား၏ ဝတ္စား ဆင္ယင္မႈ ပံုစံမ်ား ကလည္း ေခတ္စနစ္ကို မီးေမာင္း ထိုးလ်က္ ရွိပါသည္။ေဒၚေဆြဇင္ထုိက္၊ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခုိင္၊ ေဒၚစန္းစန္းေအး တုိ႔၏ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီး ပီသစြာ ဝတ္စား ဆင္ယင္ပံု မ်ားကို သမီး ႏွစ္ေယာက္အား အတု ယူစရာ အျဖစ္ ေျပာျပ ေနမိသည္။ အဓိက ဇာတ္ေဆာင္ မင္းသမီး မုိ႔မို႔ျမင့္ေအာင္၏ ဝတ္စား ဆင္ယင္ပံု မ်ားကိုလည္း သမီးတို႔က ခ်ီးမြမ္း ႏွစ္ၿခိဳက္ ၾကသည္။ ထို႔ အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ေက်နပ္ ပီတိ ျဖစ္ရသည္။ ပညာေပးေသာ ဤ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး လႊင့္ေပးျခင္း ကိုလည္း ဝမ္းေျမာက္ မိသည္။
႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီး ၿပီးေသာအခါ ခဏ နားၾကသည္။ အဘြားႏွင့္ အေမ တုိ႔လည္း အိပ္ခန္းမ်ား ဆီသို႔ ဝင္သြား ၾကသည္။ ဇနီးသည္က ညေနစာ အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ျပင္ဆင္သည္။ အေဖက စာၾကည့္စားပြဲမွာ ထုိင္လုိက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အိပ္ယာထဲ၌ ခဏလွဲၿပီး စာအုပ္ဖတ္ရန္ ဧည့္ခန္းထဲမွ ထလာခဲ့သည္။သမီး ႏွစ္ေယာက္က ထုိင္ၿမဲ ထုိင္ေန၍ ေမးလုိက္ရာ အသစ္ ထြက္ေသာ သီခ်င္းေခြ ဖြင့္ၾကည့္ ရန္ဟု အေၾကာင္း ျပကာ က်န္ခဲ့ ၾက၏။
နာရီဝက္ခန္႔ ၾကာသြားေသာ အခါ မ်က္စိ ေညာင္း၍ စာအုပ္ကို ခဏ ပိတ္လုိက္သည္။ ဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္း သံက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚ ေန၍ အသံတုိးခုိင္းရန္ သမီးတို႔ အနီးသို႔ ေလွ်ာက္ လာစဥ္ သမီးႏွစ္ ေယာက္က သီခ်င္း စာသား မ်ားကိုေအာ္ၿပီး လုိက္ဆို ေနၾကသည္။ သူတုိ႔ ေနာက္တြင္ အေဖ တစ္ေယာက္လံုး ေရာက္ေနတာ ကုိပင္ သတိ မထားမိ ၾကေပ။
တီဗီြ ဖန္သားျပင္ကို အမွတ္ တမဲ့ ၾကည့္လုိက္သည္။ ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ရင္း သီခ်င္းသံကို ဂ႐ုစုိက္ နားေထာင္ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျမန္မာလို ဆုိေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရ၏။ ကြၽန္ေတာ္ အေတာ္ တုန္လႈပ္ သြားသည္။ သီခ်င္းကို သ႐ုပ္ ေဖာ္ေနေသာ ဇာတ္ဝင္ခန္း မ်ားမွာ အရြယ္ မေရာက္ေသးေသာ သမီး ႏွစ္ေယာက္ လံုးဝ မၾကည့္ သင့္ေသာ အျပဳ အမူမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ သမီးမ်ား အတြက္ အရမ္း စိုးရိမ္ သြားၿပီး ႐ုတ္တရက္ ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္ေငါက္ လုိက္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ဆီမွ ေအာ္ေငါက္သံ ၾကားလုိက္ ရ၍ သမီးႏွစ္ ေယာက္လံုး ထိတ္လန္႔ စြာျဖင့္ အိပ္ခန္း ထဲသို႔ ေျပးဝင္ သြားၾကသည္။
တီဗီြ ဖန္သား ျပင္မွ ဇာတ္ဝင္ခန္းကို PAUSE လုပ္လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဇနီးသည္အား လွမ္းေခၚရာ အေျပး ထြက္လာသည္။ ေမးေငါ့ ျပလုိက္ရာ တီဗီြ ဖန္သား ျပင္ကို ၾကည့္လုိက္စဥ္ ဇနီး သည္လည္း ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာ လႊဲသြားသည္။
ေအာက္စက္ ထဲမွ အေခြကို ထုတ္ကာ အမိႈက္ပံုး ထဲသို႔ ထည့္လုိက္သည္။ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ တီးတုိး တုိင္ပင္ ၾကရသည္။ ေနာင္ဆုိလွ်င္ သမီးတို႔ ဝယ္လာေသာ သီခ်င္းေခြ၊ ဇာတ္လမ္းေခြ မ်ားကို စစ္ေဆး ရပါ ေတာ့မည္။ ကြၽန္ေတာ့္ သမီး ေလးေတြမွာ ကိုးတန္း ေက်ာင္းသူ ေလးမ်ားသာ ရွိပါေသးသည္။ အတုယူ မွားၿပီး ပညာေရးကို စိတ္ မဝင္ စားဘဲ ခ်စ္ေရး ခ်စ္ရာ ကိစၥ၊ အိမ္ေထာင္ ျပဳခ်င္ေသာ စိတ္မ်ား ဝင္လာ ပါက ရင္က်ဳိး ရပါ လိမ့္မည္။
ဇနီးသည္၏ ေျပာစကား အရ ျမန္မာ ဗီဒီယုိ ဇာတ္ကား တစ္ကားကို ၾကည့္ေနစဥ္ မဟုတ္ မဟတ္ အခန္းမ်ား ပါလာ၍ ဆက္ မၾကည့္ရဲ ေတာ့ဘဲ လႊင့္ပစ္ လုိက္ရေၾကာင္း သိရသည္။ ယေန႔မွ စၿပီး တစ္အိမ္သား လံုးကို သတိေပး ထားရ ပါသည္။ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ့္ဓေလ့ စ႐ုိက္ႏွင့္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ ျမန္မာ ဇာတ္ကား မ်ားကုိ မဝယ္မိ၊ မၾကည့္မိရန္ ဂ႐ုစုိက္ ရပါ ေတာ့မည္။ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်း မႈကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိး တတ္ေသာ ႏုိင္ငံသား တစ္ဦး အေနနဲ႔ ယေန႔ေခတ္ အျမင္ မတင့္တယ္ေသာ ဇာတ္ဝင္ခန္း မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္းေလး တစ္ခုေလာက္ ေမးခြင့္ ရလွ်င္ ေမးခ်င္ ပါသည္။
႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ဗီဒီယုိကို တစိုက္ မတ္မတ္ အားေပး ေနၾကေသာ ၾကည့္႐ႈသူ ပရိသတ္ မ်ားက အႏု ပညာသည္မ်ား ဆီကေန ပညာ ယူရ မွာလား... ေဝးေဝးက ေရွာင္ရ မွာလား ဆုိတဲ့ ေမး ခြန္း ေလးပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ။
၀မ္းထက္မိုး(ဇိန္႔-ေအာင္လံ)
ျမ၀တီ
