ဆဲြေဆာင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ အပါအဝင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကြင္းဆင္း ေလ့လာခ်က္မ်ား အရ သိရသည္။
ဆီဆံုမ်ားမွာ အထက္အညာ ေဒသ၏ သေကၤတ တစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ ဆီဆံုမ်ားႏွင့္ ဆီႀကိတ္ခဲြမႈကို ေညာင္ဦးၿမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ ေနရဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အရွိန္အဟုန္ ႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ေနၿပီျဖစ္သည္။ ယခင္က ျမန္မာ့ေက်းလက္ ေဒသမ်ားတြင္ ကြၽဲ၊ ႏြား မရွိလွ်င္ အလုပ္မျဖစ္၊ လယ္ယာ ကိုင္းကြၽန္း လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ကြၽဲ၊ ႏြားအင္အား၊ လူလုပ္အား မ်ားႏွင့္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ဳိး ေျခြေလွ႕ လုပ္ကိုင္ခဲ့ ၾကသည္။ ကြၽဲ၊ ႏြား အားကိုးႏွင့္ ဆီဆံုမ်ားျဖင့္ ပဲ၊ ႏွမ္းမ်ား ႀကိတ္ခဲြကာ ဆီထုတ္ ခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ ထိုသို႔ မဟုတ္ေတာ့။ ထြန္စက္၊ စိုက္စက္၊ ရိတ္သိမ္း ေျခြေလွ႔စက္ ေတြႏွင့္ အဆင္ေျပစြာ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
ကြၽဲ၊ ႏြားႏွင့္ ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ဳိးျခင္း၊ ကြၽဲ၊ ႏြား အသံုးျပဳ၍ ဆီဆံုမ်ားျဖင့္ ပဲ၊ ႏွမ္းမ်ားကို ဆီႀကိတ္ခဲြ ျခင္းသည္ ျမန္မာမႈ စစ္စစ္မ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ အဆိုပါ ျမန္မာမႈမ်ားသည္ ဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို မယွဥ္ႏိုင္သျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အထက္အညာ ေဒသ၏ အခ်ဳိ႕ေသာ အရပ္ေဒသ မ်ားတြင္ အဆုိပါ ျမန္မာမႈ အေငြ႕အသက္ အခ်ဳိ႕ကို ယေန႔တိုင္ က်န္ရွိ ေနေသးသည္ကို ေလ့လာေတြ႕ရွိ ေနရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပည္ပႏုိင္ငံ မ်ားက ဧည့္သည္မ်ား လာေရာက္ လည္ပတ္ရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျမန္မာမႈ အေငြ႕အသက္ မ်ားကို ေလ့လာ ႏုိင္သလို ျမန္မာမႈ အေငြ႕အသက္ မ်ားကို ယေန႔တုိင္ ထိန္းသိမ္း ထားႏိုင္မႈမွာ အံ့ၾသဖြယ္၊ ဝမ္းသာဖြယ္၊ ၾကည္ႏူးဖြယ္၊ ေလးစားဖြယ္ ျမင္ကြင္းမ်ား ဟုပင္ ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။
ဇာညီသစၥာ
Themyawadydaily
ျမ၀တီေန႔စဥ္
