၂။ ပရိကၡရာ (၈)ပါးကို ေဆာင္ေတာ္မူရာတြင္ ကိုယ္ႏွင့္မထိ လက္ေလးသစ္မွ်ကြာျခင္း။
၃။ ေတာထြက္ေတာ္မူစဥ္က ပယ္ျဖတ္ခဲ့ေသာဆံေတာ္သည္ လက္ႏွစ္သစ္မွ်သာ တစ္သက္ပတ္လံုး တည္ေတာ္မူျခင္း။
၄။ ဆြမ္းစားျပီး၍ သပိတ္ေတာ္ေဆးလွ်င္ လက္ေတာ္ပါ စင္၏။ လက္ေတာ္ေဆးလွ်င္ သပိတ္ေတာ္ပါ စင္၏။
၅။ မုန္ညင္းေစ႔မွ်ေသာ ၾကဳတ္ထဲသို႔ပင္ ၀င္ႏိုင္ျခင္း။
၆။ ေရာင္ျခည္ေတာ္ (၆)ပါး လႊတ္ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အရပ္(၁၀)မ်က္ႏွာလုံးကို ေဖာက္ထြင္းျခင္း။
၇။ ကုိယ္ေတာ္မွ နိမၼိတဘုရားေပါင္းမ်ားစြာ ဖန္ဆင္းႏိုင္ျခင္း။ (အေသေခ်ၤ)
၈။ ေခတ္သံုးပါးတုိ႔၌ အမိုက္တိုက္ကိုလည္းေကာင္း၊ အလင္းကိုလည္းေကာင္း ေပးႏိုင္ျခင္း။
၉။ အထက္ေကာင္းကင္တြင္ လ၀န္းကဲ႔သို႔ ျမင္ေတာ္မူျခင္း။
၁၀။ လူနတ္တို႔၏စိတ္ကို အာသယာႏုသယဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ သိစြမ္းေတာ္မူျခင္း။
၁၁။ တရားေဟာေတာ္မူရာ အလံုးစံုေသာပရိတ္သတ္တို႔၏အနားသို႔ ကပ္၍ ေဟာသကဲ႔သို႔ၾကားရျခင္း။
၁၂။ ကၽြတ္ထိုက္ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို မဟာဂရုဏာသမာပတၱိျဖင့္ သိႏိုင္ျခင္း။ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါတို႔အေပၚတြင္ ကရုဏာတရား ပြားမ်ားအားၾကီးျခင္း။
၁၃။ လူနတ္ျဗဟၼာတို႔၏ ကၽြတ္မည့္အခါတည္းဟူေသာ ဣေျႏၵအႏုအရင့္ကို သိေတာ္မူျခင္း။
၁၄။ အထက္ပါ ၁၃-ပါးႏွင့္ ေဥယ်ဓံတရား(၅)ပါးကို သိႏိုင္ျခင္း။
၁၅။ အလိုရွိ၍လက္ေတာ္ကိုဆန္႔လိုက္လွ်င္ သပိတ္ေတာ္အလိုအေလ်ာက္ ေရာက္လာျခင္း။
၁၆။ ေရအစံု ၊ မီးအစံုႏွင့္ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပႏို္င္ျခင္း။
၁၇။ တာ၀တႎသာသို႔ အဘိဓမၼာတရားေဟာေတာ္မူရန္ ၾကြသည့္အခါ ႏွစ္လွမ္း သုံးဖ၀ါးတည္းျဖင့္ ၾကြေတာ္မူႏိုင္ျခင္း။
၁၈။ ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူလွ်င္ ေျခေတာ္ရာမတင္သည့္အျပင္ ေျမျပင္မွာလည္း အညီအညြတ္ျဖစ္ရျခင္း
.
သမႏ ၱစကၡဳဒီပနီ တတိယတြဲ ပုစာၦအမွတ္-၇၁ ။ စာမ်က္ႏွာ ၂၃၉-၌အက်ယ္ရႈပါ ။
